Zakonishtë rastet vërehen fillimisht nga familjarët; ne momentet kur vërejnë tek përsoni-antari i familjes që diçka nuk është në regull, vërejnë sjellje të caktuara, si nervozizmi, shpërthim impulsiv, izolim ne shtepi apo kur anëtari familjar fillon të vetmohet, rënie e menjëhershme e suksesit në shkollë, studime apo në punë, në mënyrë drastike. Këto janë disa pika që mundemi t’i vërejmë si antarë të familjes.
Po ashtu, neve mundemi të vërejmë edhe te vetja jonë. Ne kur nuk jemi mirë ne e vërejmë mos funksionimin e duhur. Vërejmë humbjen e disponimit dhe vullnetit.
Shmangia dhe distancimi me njerëz. Shfqaja e frikës dhe tensionit, të gjitha keti i ndjen trupi ynë. Edhe nese vetëdija jonë nuk i pranon, gjendja jonë emocionale i ndjen dhe i shfaq këto preokupime nëpërmes ankesave e kryesisht atyre fizike.
